Songtham Alumni 2010 ; 10 July 10 (27 years ago)

ในที่สุด 6/3 ของเราก็ได้มารวมกันได้ 10 คน บูดๆ เบี้ยวๆ พร้อมหลานสาวตัวน้อย น้องตะวัน แต่ก็เต็มที่ งานนี้ คุณนายกบเอง ก็เกือบเบี้ยวเหมือนกันด้วยสังขารที่เพิ่งออกจาก รพ. แต่ เอาวะสู้ตาย นานแล้วไม่ได้เจอเพื่อนๆ

ตามคาด งานนี้ต้องมี
1: สุวชาติ คนนี้แฟ้มบุคคล ต้องขอปรบมือให้ เค้า เพื่อนผู้มีความพยายาม ใจเกินร้อยเสมออะไรที่ทำให้เพื่อนได้ เตี้ยจะไม่เคยปฏิเสธ (อันนี้ชลลัดดา confirmed)

2: ก้อย วุฒิพงษ์ คงความปากร้าย ได้ยาวนานมากกกกก

3: จุ๋ม สำเริง ควงสาวน้อยวัยกระเตาะมางานด้วย น้องตะวันนั่นเอง นู๋ตะวันจ๋า น้าขอโทษที่มาช้าลูก

4: วิรัช คนนี้เค้าก็ไม่ค่อยจะพลาด ถ้าไม่ติดอะไรก็จะไ้ด้เจอหน้ากันเวลาเรียกหาทุกครั้งเหมือนกัน

5: ประวิทย์ ที่ว่าติดงานๆ ก็โผล่มา (มาก่อนเดี๋๊ยนอีก) ออกจากงานก็ตรงกลับบ้านที่ชลบุรีเลย นับถือๆ

6: อัษฎางค์ ซึ่งตอนนี้เปลี่ยนชื่อเป็น มงคลทัต แล้วหนุ่มนี้ก็เหนียวแน่น ปีก่อนมา ปีนี้ก็มาอีก ปีต่อๆ ไป ก็ขอเจอกันอีกนะ

7: คุณโต สุนทร ซึ่งเราท่านอย่าไปเข้าใจผิดว่ามันเปลี่ยนชื่อเป็น ญาณพล นะ e-mail มันก็เปิดไม่เป็นแต่กระแดะ ให้มาเป็นของลูกชายมันเอง

8: ฉัตรชัย มาโดน เค้าขับรถมาจากนครศรีธรรมราชเลยนะ มี souvenir มาฝากเพื่อนทุกคน ไข่เค็มไชยา (ฉัตร ลูกและสามีเราชอบมากเลย)

9: คุณนาย อี๊ด ชวนชื่น ซึ่งก็เปลี่ยนชื่อแล้ว อี๊ด ก็เป็นตัวประสานงานกับอาจารย์พุนลาภ อี๊ดเค้ามาทั้งในฐานะ ศิษย์เก่า อาจารย์เก่า และอื่นๆ ที่เธอเป็นอีกมากมาย

10: เดี๊ยนเอง ชลลัดดา จันทร์เรือง


คืนนั้น คนแรกที่เจอคือ จุ๋ม ที่แสนดีเสมอมา ดีตลอด คนอาไร๊ ออกมาส่งสัญญาณมอสให้เดี๊ยนเห็นพิกัดว่าอยู่ตรงไหน พร้อมกับปลอบลูกว่า น้าเค้าเพิ่งมาอย่าเพิ่งกลับลูก น้าขอโทษค่าาาาา คราวหน้าน้าไม่ทำอีกแล้ว แว๊บแรกที่เจอกัน มีอยู่สองอย่างคือ เฮ้ย แกเป็นใครวะ คือมันเปลี่ยนมากกกกก กับเหมือนเดิม คุ้นเคย ก็มี เตี้ย ก้อย วิรัช โต จุ๋ม อี๊ด นี่แหละที่ไม่ค่อยเปลี่ยน รุ่งริ่ง บ้างตามไว แต่ห้องเรานับว่ายังไม่ค่ีอยเปลี่ยนกันมา เพื่อนห้องหนึ่งซิเปลี่ยนเยอะจริงๆ ต้องถาม หรั่งตลอดเลยว่า หรั่งใครอ่ะ.... (จริงๆ แล้วไม่รู้ว่า เค้าเปลี่ยนหรือ สมองเราไม่ดี) ที่แน่ๆ หรั่ง กับ ไ่ก่ ไม่เปลี่ยนเลย ทั้งโต๊ะ จำได้ สามคน มีอ้วนอีกคน คนนี้เพราะสนิทกับภรรยาเค้าจึงจำเค้าได้

แต่ท่านฉัตรชัย ของเราซิเปลี่ยนไปเยอะ สมบูรณ์ สมฐานะ และหน้าที่การงาน พูดเก่งขึ้นเยอะ น่าประทับใจกับการขับรถมา 12 ชั่วโมง ดังนั้น เพื่อนๆ จึงต้องอยู่ักับเค้ายันเที่ยงคืน
และนัด Dinner กันวันจันทร์ อีกที เพื่อนฉัตร บอกว่า ถ้าพวกเราไปใต้ตั้งแต่ชุมพร ลงไปยันสามจังหวัดชายแดนใต้ ให้โทรฯ บอก จะมาหาภายใน 2 ชม. และถ้ารู้ภายหลังว่าไปแล้วไม่แจ้ง จะโกรธมากกกกก อย่าเล่นกับนายทหาร อย่างข้าฯ

งานนี้่มีประโยคเด็ด ที่เวลาอาจารย์มาถามหา คนนั้นคนนี้ จะได้รับคำตอบด้วยประโยคเด็ดของเจ้าโตว่า "ใครไม่มา ถือว่าแม่งตายหมดแล้ว" โชคดีของคุณกบจริงๆ ที่มาชุบชีวิตได้ในปีนี้ อะดูกันไปก่อนนะ สำหรับหมายเลขโทรศัพท์ จะมา update ให้เพื่อนๆ อีกที

ใครที่มีเมล์ แล้วใช้ไม่เป็นไม่ค่อยเปิด ก็ช่วยๆ เปิดกันหน่อย ส่งเสียงมาเป็นระยะ ก็ยังดีนะ
ถึงเพื่อนๆ ที่ไม่มีโอกาส มาร่วมงานครั้งนี้ ก็ไม่ได้แปลว่า เราจะไม่คิดถึงนะจ๊ะ
รู้ว่าทุกคนมีธุระส่วนตัวกัน ใครมันจะว่างตลอดเหมือนเดี๊ยน ก็ไม่ต้องน้อยอกน้อยใจนะคะ
โอกาสหน้าเรามาสังสรรค์กันเองก็ได้ ไม่ว่าจะเป็น มีนาพร นิตยา บุญเหลือ บุญลือ เอก พี่แชน บัญชา หยี แต้ม หน่า หลุยส์ และอีกหลายต่อหลายคน ใครมีเบอร์ติดต่อ แจ้งกับมาที่กบ หรือ อี๊ด หรือเตี้ย ได้เลยนะคะ

ปล. : ขำๆ เอกลักษณ์ประจำตัวทุกคน ก็คือ แว่นอ่านหนังสือ ถ้าไม่ใส่แว่น โน่นยื่นกันสุดแขน แก่กันแล้วนะเนี่ย มีเราคนเดียวไม่ต้องใช้แว่น เพราะเราทำ Lasik มาแว๊ว
สำหรับใครที่ต้องการ Download รูปจ้า
http://picasaweb.google.com/chollac/SongthamAlumni?feat=directlink